Assortiment

De distilleerderij van Aberlour is aan de Burn of Aberlour gelegen, ten zuidwesten van het regio- centrum Charlestown of Aberlour. De naam Aberlour wordt als "Ebber-Louwer" uitgesproken. "Aber" is uit het Engels afkomstig en betekent "monding" en "Lour" komt uit het Gaelic en betekent "luidruchtig". Met deze vertaling "monding van de luidruchtige beek" verwijst men naar de Burn of Aberlour, die vlak langs de distilleerderij stroomt. In 1826 werd Aberlour door James Gordon opgericht. De distilleerderij werd in 1879 door de nieuwe eigenaar James Fleming verplaatst naar de plek waar deze zich nu nog steeds bevind, n.l. aan de Burn of Aberlour, vlak naast de reeds bestaande twee watermolens en een graan- en zaagmolen. In 1898 werd de distilleerderij door een grote brand, ontstaan door een explosie in het stillhouse, verwoest. In 1945, werd de distilleerderij door Campbell Distillers aangekocht, die de zaak door verbouwingen op liet knappen. In het jaar 1973 werd de distilleerderij, de warehouses uitgezonderd, totaal afgebroken en geheel opnieuw herbouwd. De totale capaciteit werd daarbij verdubbeld. In 1974 werd Campbell Distillers door de Pernod Ricard groep aangekocht. In het stillhouse van Aberlour staan twee wash stills en twee spirit stills, die met stoom worden verwarmd. Voor de vergisting gebruikt men zes roestvrijstalen washbacks. De lagering van de new spirit gebeurt in zowel first- als refill, sherry- en bourbonvaten. Het water dat men voor de productie gebruikt komt van de bron van St. Drostan (vernoemd naar een oude monnik die vroeger in die omgeving woonde). Deze bron is te vinden op het terrein van Aberlour en wordt gekenmerkt door water van uitzonderlijk pure kwaliteit. De bron staat afgebeeld op het Aberlour etiket. Het zuivere bronwater van Aberlour is erg zacht en de turf draagt bij aan een perfecte ontwikkeling van een breed scala aan smaken. Het koelwater voor de condensors komt van de Burn of Aberlour, die ontspringt op de berg Ben Rinnes. Het water dat men voor de koeling gebruikt, wordt na het gebruik weer afgekoeld en van zuurstof voorzien, voordat het weer in de rivier wordt teruggepompt. Dit ter voorkoming van vissterfte, vooral van de zalm. Van de totale productie wordt zo'n 50% als single malt verkocht, de rest wordt aan blenders verkocht.